Agentko K. przyjmij te kwiaty jako dowód mojej wdzięczności za uratowanie mi życia. Agentka K. poruszona, jednak wciąż z twardym, nie pokazującym nic spojrzeniem przyjęła kwiaty i lekko skinęła głową. Dziękuje, może już Pan odejść – niewzruszona na zewnątrz, jednak wewnątrz zalana łzami szczęścia zamknęła drzwi swojego mieszkania. Piękne róże natychmiast włożyła do wazonu i zaczęła się mu przyglądać. Nic dziwnego, składa się z trzech ceramicznych pistoletów i wyglądał zjawiskowo. No cóż, czasem warto uratować kogoś z opresji, by ten wazon na coś się przydał…