Rankiem wstawać się nie chce nikomu,
ranek zimne powietrze przywiewa,
rankiem wszystko jest tak bardzo ciężke,
tylko kołdra do wstawania zagrzewa.
Ranek żal przynosi i niechęć,
praca czeka i męki godziny,
gdy zaś wstajesz nic Ci się nie chce,
aż do powrotu na łono rodziny.
Teraz wstawać będzie Ci raźniej,
bo Cię Homer z Simpsonów obudzi.
On jest teraz w barze z kumplami,
pragnie byś szybko wyszła do ludzi.
Spójrz na niego, jaki rześki od rana,
czekał noc całą by spojrzeć Ci w oczy,
teraz leć już do pracy kochana,
bo szef do biura już wolno kroczy.
Zapamiętaj te słowa dziecino,
nie nie warte, jeśli nie masz budzika
i pamiętaj, żeby być też szczęśliwą,
bo życie szybko przez palce ucieka.